Ikrimah ibn Abujahl –Adui mkubwa, mwanajihadi shujaa
Ikrimah alikuwa miongoni mwa maquraysh
wanaoheshimika hasa kwa kuwa tajiri na kutoka katika nasaba ya Abu Jahl. Baba
yake alikuwa mshirikina mkuu na mmoja katika watukufu wa kiquraysh wa
Makka. Kila nafasi aliyokuwa akiipata huitumia kumfanyia inda na inadi
Mtume (SAW) na aliwatesa kupita kiasi waislamu waliotoka katika ujahiliya.
Ikrimah naye hakuwa nyuma na aliumuunga
mkono baba yake na chuki aliyokuwa nayo kwa Mtume (SAW) na mateso dhidi ya
waislamu yalimfanya baba yake Abu-Jahl kuzidi kumpenda na kuwa karibu naye.
Katika vita vya Badr, kiongozi wa makafiri
wa Makka alikuwa Abu-Jahl na aliapa kwa Laat na Uzza kwamba hatorudi Makka
mpaka ahakikishe kwamba amemmaliza Muhammad (SAW). Kwa uwezo wake Allah
(SW) kinyume chake ndicho kilichotokea, kwani katika watu wa mwanzo mwanzo
kuuwawa alikuwa yeye Abu-Jahl na mwanawe Ikrimah alikuwa akiona “live”
jinsi mikuki ikipenya mwili wa baba yake huku akilia kwa uchungu hadi kufa.
Kitendo cha kuuwawa baba yake mbele ya macho yake kilimsikitisha sana Ikrimah
na kilichozidi kumtia simanzi ni kule kushindwa kuuchukua mwili wa baba yake
kwenda kuuzika Makka na kuuacha ukioza.
Tokea siku hiyo, Ikrimah akawa adui nambari
moja wa uislam, alikuwa akimchukia Mtume Muhammad (SAW) na masahaba zake,
chuki iliyojaa hasira za kutaka kulipiza kisasi cha kuuwawa kwa baba yake. Na
nafasi hiyo ilijitokeza kwenye vita vya Uhud.
Katika vita hivi kikosi cha upande wa
kulia cha Makafiri kiliongoozwa na Khalid bin Walid na cha kushoto Ikrimah
ibn Abu Jahl. Makafiri katika vita hivi waliwapiga waislamu na hivyo
kuweza kulipiza kisasi cha vita vya Badr.
Miaka tisa baada ya Hijra ya Mtume (SAW)
pamoja na maelfu ya masahaba walirudi Makka. Mtume Muhammad (SAW)
alikubaliana na Maquraysh kwamba hakutokuwa na vita na hivyo kuruhusiwa
kuingia Mji wa Makka, hata hivyo baadhi ya maquraysh hawakukubaliana na
uamuzi huu na wakiongozwa na Ikrimah walikwenda kujaribu kuwazuia Waislam
wasiingie katika mji wa Makka.
Mtume (SAW) alipoingia Makka na maquraysh
kusalimu amri alitoa msamaha kwa maquraysh wote watakoingia Masjid
Al-Haraam na wale waliobaki majumbani mwao na wale waliokwenda kwa Abu
Sufiyan, kiongozi wa Maquraysh wakati huo. Hata hivyo alikataa msamaha
kwa watu wengine wachache na baadhi yao aliwataja kwa majina.
Alitoa amri ya kwamba popote wakionekana
wauwawe hata ikiwa wamejificha ndani ya Al-kaaba. Miongoni mwa waliotajwa na
Mtume (SAW) alikuwa Ikrimah, naye kusikia hukumu nzito ya Mtume (SAW) dhidi
yake aliamua kutoroka kwa kujificha na kuelekea Yemen.
Mkewe Ikrimah, Umm Hakim, baadaye aliwenda
kumuona Mtume (SAW) akiambatana na Hind bint Utbah, mkewe Abu Sufiyan na mama
yake Muawiyah. Walikuwa na akina mama wengine wanaofikia kumi ambao
walikwenda kwa ajili ya kiapo cha utii kwa Mtume (SAW). Mtume Muhammad
(SAW) alikuwa pamoja na wakeze wawili, mwanawe Fatma na baadhi ya kina mama
wa ukoo wa Abdul-Muttalib.
Umm Hakim alitamka Kalimah, “Laa Ilaha ill
allah Muhammad Rasuulu Llah” na kusilimu na baadaye alisema kumwambia Mtume
(SAW) , “ Ewe mjumbe wa Mwenyezi Mungu, Ikrimah (mume wangu) amekimbia Makka
kwa kuhofia kwamba utamuuwa, nakuomba umpe msamaha na Mwenyezi Mungu atakupa
hifadhi”. Mtume (SAW) akamjibu , “Amesemehewa”. Kusikia hivyo Umm Hakim
alifarijika na akatoka kuanza safari ya kwenda kumtafuta mumewe
alikokimbilia. Katika safari hii alifuatana na mtumwa wake wa kigiriki.
Alifanikiwa kumuona Ikrimah kando kando ya
bahari nyekundu (Red Sea) katika maeneo ya Tihammah . Akamwambia, “Ewe mume
wangu nimekuja kwako kutoka kwa mtu mkarimu kabisa, muadilifu na mbora wa
viumbe, Muhammad bin Abdullah, nimemuomba kukusamehe kwa hivyo nnakuomba
usijidhuru”.
Ikrimah akauliza “Uliongea naye?” Umm Hakima
akajibu, “Naam, na amekubali kukusamehe”. Umm Hakim aliendelea
kumhakikishia mumewe kwamba hakuna madhara yoyote atakayoyapata kwani
amethibitishiwa hivyo na Mtume wa Allah. Ikrimah alikubali na wakaanza
safari ya kurudi Makka.
Walipokuwa njiani Ikrimah akaingiwa na hamu
ya kutaka kustarehe na mkewe, lakini mkewe akamkatalia katakata, “La hasha
siwezi kufanya hivyo kwani mimi ni muislam na wewe ni kafiri”.
Ikrimah alishtushwa sana na kauli hii ya
mkewe na kumwambia,“kuishi na wewe bila ya starehe ni jambo lisilowezekana”.
Wakati Ikrimah akikaribia kuingia
katika mji wa Makka Mtume (SAW) aliwaambia Masahaba “Ikrimah ibn Abu Jahl
atakuja kwenu kama muislam na muhajir, basi msimtukane baba yake kwani
kuwatukana waliokufa ni kuzidi kuwatia huzuni walio hai wala hakuwafikii
waliokufa”.
Walipofika wakapelekwa moja kwa moja kwa
Mtume (SAW). Mtume alipowaona akasimama na kuwapokea na kuwasalimia kwa
moyo mkunjufu.
“Muhammad!”, akasema Ikrimah,“ameniambia Umm
Hakim kwamba umenisamehe”. Mtume (SAW) akajibu,“Ni kweli uko salama”.
Ikrimah akamuuliza Mtume (SAW), “ kitu gani unanilingania?”
“Ninachokulingania ni ushuhudie kwamba
hakuna mola apasae kuabudiwa kwa haki isipokuwa Allah na mimi ni mjumbe wa
Allah na usimamishe sala, utoe zaka, na utekeleze maamrisho yote ya dini”
alisema Mtume Muhammad (SAW).
“Nnaapa kwa Allah” akasema Ikrimah,
“hujalingania isipokuwa jambo la kweli, hujaamrisha (jambo) isipokuwa zuri,
uliishi nasi kabla ya kuteremshiwa Wahy ukiwa msema kweli na muaminifu”.
Akielekeza mkono wake kwa Mtume (SAW), “Nnashuhudia kwamba hapana Mola
anayepaswa kuabudiwa kwa haki isipokuwa Allah (SW) na Muhammad ni mjumbe
wake”.
Baada ya kutamka Shahada, Mtume (SAW)
akamtaka atamke maneno haya pia, “ Ninamuomba Mwenyezi Mungu na wote
waliokuwepo hapa mshuhudie kwamba mimi ni muislam na ni mujahid (mpiganaji)
na muhajir (niliehama)”, Ikrimah akayarudia maneno haya kisha akasema
kumwambia Mtume (SAW), “Ninakuomba uniombee msamaha kwa Allah (SW) kwa uadui na
uovu nilikuwa nikiufanya na kwa matusi yote niliyokuwa nikiyatamka dhidi yako
ulipokuwepo na ulipokuwa hupo.”
Mtume (SAW) akamuombea dua “Ewe Mola
nnakuomba msamehe uadui na uovu wote alionitendea na kwa jitihada yake yote
ya kutaka kuizima nuru yako, nnakuomba umsamehe kwa yale yote aliyoyasema au
kufanya kunivunjia heshima yangu wenyewe nikiwepo na nikiwa sipo.”
Uso wa Ikrimah ukajaa bashasha na tabasamu
kuona uadui wake wote alioufanya kusamehewa na Mtume na kuhakikishiwa usalama
wake na hapo akaahidi mbele ya Mtume (SAW) na masahaba waliokuwepo.
“Nnaapa, ewe mjumbe wa Mwenyezi Mungu zile
nguvu na juhudi zite nilizokuwa nikizitumia kuzuia njia ya Allah basi
nitajitahidi kufanya mara mbili yake kwa ajili ya Allah na vita vyote
nilivyopigana dhidi ya dini ya Allah nitapigana mara mbili yake kwa ajili
yake”, alisema Ikrimah.
Tokea siku hiyo Ikrimah akawa mwenye
kuitekeleza ahadi yake na kwa kutumia wakati wake mwingi msikitini na kusoma
Quran, mara nyingi alikuwa akionekana akiweka msahafu kwenye kipaji
chake na kusema “Kitabu cha mola wangu, maneno ya mola wangu” na kuanza
kutokwa na machozi kwa khofu ya Mwenyezi Mungu.
Na katika vita alikuwa safu za mbele kwenye
Jihadi kwani alikuwa mpiganaji wa farasi stadi. Katika vita vya Yarmuk
alijitosa kishujaa kupigana na maadui. Inasimuliwa kwamba wakati fulani
waislam walizidiwa sana na hapo Ikrimah akapenya ndani ya ngome ya maadui
kupambana nao mpaka Khalid bin Walid kuona hali hii akamkimbilia na
kumwambia, “usiende zaidi Ikrimah kifo chako kitakuwa pengo kubwa kwa
waislam.”
“Wacha niendelee”, akajibu Ikrimah,“
Ulipata nafasi ya kuwa karibu na Mtume (SAW).Lakini mimi na baba yangu
tulikuwa maadui wakubwa. Hivyo niache nitoe kafara kwa yote
niliyoyafanya kabla, kwani nilipigana na waislam katika vita vingi, jee! Leo
niwakimbie hawa makafiri?” Akamalizia, “Hilo haliwezekani”.
Baada ya maneno haya akanadi kwa sauti kali
iliyojaa ushujaa na wala isiyo na chembe ya woga na kusema, “Nani miongoni
mwenu anaahidi kupigana hadi kufa?”
Waislam wapatao mia nne hivyi waliitikia
mwito na kujitosa vitani bila ya kiongozi wao Khalid bin Walid, shambulio
hili ndio lililofungua njia ya kushinda vita vya Yarmuk.
Baada ya kumalizika vita, kulikuwa na
majeruhi takriban mia tatu miongoni mwao Al-Harith Ibn Hisham, Ayyash Ibn
Rabiah, na Ikrimah. Al-Harith aliomba maji na alipoletewa, Ayyash
akamtizama jicho la kuyataka maji yale. Harith akasema , “ mpeni Ayyash
”. Wakati wanamfikia Ayyash kumbe tayari alikuwa keshakata roho na waliporudi
kwa Harith na Ikrimah nao pia wakawa tayari wameshafariki.
Masahaba wakawasalia mashahidi hawa, Mola
amaridhie wote na kuwapa viburudisho kutoka chemchem ya kawthar huko peponi
Amin.
|
Ikrimah ibn Abujahl –Adui mkubwa, mwanajihadi shujaa
Ikrimah alikuwa miongoni mwa maquraysh
wanaoheshimika hasa kwa kuwa tajiri na kutoka katika nasaba ya Abu Jahl. Baba
yake alikuwa mshirikina mkuu na mmoja katika watukufu wa kiquraysh wa
Makka. Kila nafasi aliyokuwa akiipata huitumia kumfanyia inda na inadi
Mtume (SAW) na aliwatesa kupita kiasi waislamu waliotoka katika ujahiliya.
Ikrimah naye hakuwa nyuma na aliumuunga
mkono baba yake na chuki aliyokuwa nayo kwa Mtume (SAW) na mateso dhidi ya
waislamu yalimfanya baba yake Abu-Jahl kuzidi kumpenda na kuwa karibu naye.
Katika vita vya Badr, kiongozi wa makafiri
wa Makka alikuwa Abu-Jahl na aliapa kwa Laat na Uzza kwamba hatorudi Makka
mpaka ahakikishe kwamba amemmaliza Muhammad (SAW). Kwa uwezo wake Allah
(SW) kinyume chake ndicho kilichotokea, kwani katika watu wa mwanzo mwanzo
kuuwawa alikuwa yeye Abu-Jahl na mwanawe Ikrimah alikuwa akiona “live”
jinsi mikuki ikipenya mwili wa baba yake huku akilia kwa uchungu hadi kufa.
Kitendo cha kuuwawa baba yake mbele ya macho yake kilimsikitisha sana Ikrimah
na kilichozidi kumtia simanzi ni kule kushindwa kuuchukua mwili wa baba yake
kwenda kuuzika Makka na kuuacha ukioza.
Tokea siku hiyo, Ikrimah akawa adui nambari
moja wa uislam, alikuwa akimchukia Mtume Muhammad (SAW) na masahaba zake,
chuki iliyojaa hasira za kutaka kulipiza kisasi cha kuuwawa kwa baba yake. Na
nafasi hiyo ilijitokeza kwenye vita vya Uhud.
Katika vita hivi kikosi cha upande wa
kulia cha Makafiri kiliongoozwa na Khalid bin Walid na cha kushoto Ikrimah
ibn Abu Jahl. Makafiri katika vita hivi waliwapiga waislamu na hivyo
kuweza kulipiza kisasi cha vita vya Badr.
Miaka tisa baada ya Hijra ya Mtume (SAW)
pamoja na maelfu ya masahaba walirudi Makka. Mtume Muhammad (SAW)
alikubaliana na Maquraysh kwamba hakutokuwa na vita na hivyo kuruhusiwa
kuingia Mji wa Makka, hata hivyo baadhi ya maquraysh hawakukubaliana na
uamuzi huu na wakiongozwa na Ikrimah walikwenda kujaribu kuwazuia Waislam
wasiingie katika mji wa Makka.
Mtume (SAW) alipoingia Makka na maquraysh
kusalimu amri alitoa msamaha kwa maquraysh wote watakoingia Masjid
Al-Haraam na wale waliobaki majumbani mwao na wale waliokwenda kwa Abu
Sufiyan, kiongozi wa Maquraysh wakati huo. Hata hivyo alikataa msamaha
kwa watu wengine wachache na baadhi yao aliwataja kwa majina.
Alitoa amri ya kwamba popote wakionekana
wauwawe hata ikiwa wamejificha ndani ya Al-kaaba. Miongoni mwa waliotajwa na
Mtume (SAW) alikuwa Ikrimah, naye kusikia hukumu nzito ya Mtume (SAW) dhidi
yake aliamua kutoroka kwa kujificha na kuelekea Yemen.
Mkewe Ikrimah, Umm Hakim, baadaye aliwenda
kumuona Mtume (SAW) akiambatana na Hind bint Utbah, mkewe Abu Sufiyan na mama
yake Muawiyah. Walikuwa na akina mama wengine wanaofikia kumi ambao
walikwenda kwa ajili ya kiapo cha utii kwa Mtume (SAW). Mtume Muhammad
(SAW) alikuwa pamoja na wakeze wawili, mwanawe Fatma na baadhi ya kina mama
wa ukoo wa Abdul-Muttalib.
Umm Hakim alitamka Kalimah, “Laa Ilaha ill
allah Muhammad Rasuulu Llah” na kusilimu na baadaye alisema kumwambia Mtume
(SAW) , “ Ewe mjumbe wa Mwenyezi Mungu, Ikrimah (mume wangu) amekimbia Makka
kwa kuhofia kwamba utamuuwa, nakuomba umpe msamaha na Mwenyezi Mungu atakupa
hifadhi”. Mtume (SAW) akamjibu , “Amesemehewa”. Kusikia hivyo Umm Hakim
alifarijika na akatoka kuanza safari ya kwenda kumtafuta mumewe
alikokimbilia. Katika safari hii alifuatana na mtumwa wake wa kigiriki.
Alifanikiwa kumuona Ikrimah kando kando ya
bahari nyekundu (Red Sea) katika maeneo ya Tihammah . Akamwambia, “Ewe mume
wangu nimekuja kwako kutoka kwa mtu mkarimu kabisa, muadilifu na mbora wa
viumbe, Muhammad bin Abdullah, nimemuomba kukusamehe kwa hivyo nnakuomba
usijidhuru”.
Ikrimah akauliza “Uliongea naye?” Umm Hakima
akajibu, “Naam, na amekubali kukusamehe”. Umm Hakim aliendelea
kumhakikishia mumewe kwamba hakuna madhara yoyote atakayoyapata kwani
amethibitishiwa hivyo na Mtume wa Allah. Ikrimah alikubali na wakaanza
safari ya kurudi Makka.
Walipokuwa njiani Ikrimah akaingiwa na hamu
ya kutaka kustarehe na mkewe, lakini mkewe akamkatalia katakata, “La hasha
siwezi kufanya hivyo kwani mimi ni muislam na wewe ni kafiri”.
Ikrimah alishtushwa sana na kauli hii ya
mkewe na kumwambia,“kuishi na wewe bila ya starehe ni jambo lisilowezekana”.
Wakati Ikrimah akikaribia kuingia
katika mji wa Makka Mtume (SAW) aliwaambia Masahaba “Ikrimah ibn Abu Jahl
atakuja kwenu kama muislam na muhajir, basi msimtukane baba yake kwani
kuwatukana waliokufa ni kuzidi kuwatia huzuni walio hai wala hakuwafikii
waliokufa”.
Walipofika wakapelekwa moja kwa moja kwa
Mtume (SAW). Mtume alipowaona akasimama na kuwapokea na kuwasalimia kwa
moyo mkunjufu.
“Muhammad!”, akasema Ikrimah,“ameniambia Umm
Hakim kwamba umenisamehe”. Mtume (SAW) akajibu,“Ni kweli uko salama”.
Ikrimah akamuuliza Mtume (SAW), “ kitu gani unanilingania?”
“Ninachokulingania ni ushuhudie kwamba
hakuna mola apasae kuabudiwa kwa haki isipokuwa Allah na mimi ni mjumbe wa
Allah na usimamishe sala, utoe zaka, na utekeleze maamrisho yote ya dini”
alisema Mtume Muhammad (SAW).
“Nnaapa kwa Allah” akasema Ikrimah,
“hujalingania isipokuwa jambo la kweli, hujaamrisha (jambo) isipokuwa zuri,
uliishi nasi kabla ya kuteremshiwa Wahy ukiwa msema kweli na muaminifu”.
Akielekeza mkono wake kwa Mtume (SAW), “Nnashuhudia kwamba hapana Mola
anayepaswa kuabudiwa kwa haki isipokuwa Allah (SW) na Muhammad ni mjumbe
wake”.
Baada ya kutamka Shahada, Mtume (SAW)
akamtaka atamke maneno haya pia, “ Ninamuomba Mwenyezi Mungu na wote
waliokuwepo hapa mshuhudie kwamba mimi ni muislam na ni mujahid (mpiganaji)
na muhajir (niliehama)”, Ikrimah akayarudia maneno haya kisha akasema
kumwambia Mtume (SAW), “Ninakuomba uniombee msamaha kwa Allah (SW) kwa uadui na
uovu nilikuwa nikiufanya na kwa matusi yote niliyokuwa nikiyatamka dhidi yako
ulipokuwepo na ulipokuwa hupo.”
Mtume (SAW) akamuombea dua “Ewe Mola
nnakuomba msamehe uadui na uovu wote alionitendea na kwa jitihada yake yote
ya kutaka kuizima nuru yako, nnakuomba umsamehe kwa yale yote aliyoyasema au
kufanya kunivunjia heshima yangu wenyewe nikiwepo na nikiwa sipo.”
Uso wa Ikrimah ukajaa bashasha na tabasamu
kuona uadui wake wote alioufanya kusamehewa na Mtume na kuhakikishiwa usalama
wake na hapo akaahidi mbele ya Mtume (SAW) na masahaba waliokuwepo.
“Nnaapa, ewe mjumbe wa Mwenyezi Mungu zile
nguvu na juhudi zite nilizokuwa nikizitumia kuzuia njia ya Allah basi
nitajitahidi kufanya mara mbili yake kwa ajili ya Allah na vita vyote
nilivyopigana dhidi ya dini ya Allah nitapigana mara mbili yake kwa ajili
yake”, alisema Ikrimah.
Tokea siku hiyo Ikrimah akawa mwenye
kuitekeleza ahadi yake na kwa kutumia wakati wake mwingi msikitini na kusoma
Quran, mara nyingi alikuwa akionekana akiweka msahafu kwenye kipaji
chake na kusema “Kitabu cha mola wangu, maneno ya mola wangu” na kuanza
kutokwa na machozi kwa khofu ya Mwenyezi Mungu.
Na katika vita alikuwa safu za mbele kwenye
Jihadi kwani alikuwa mpiganaji wa farasi stadi. Katika vita vya Yarmuk
alijitosa kishujaa kupigana na maadui. Inasimuliwa kwamba wakati fulani
waislam walizidiwa sana na hapo Ikrimah akapenya ndani ya ngome ya maadui
kupambana nao mpaka Khalid bin Walid kuona hali hii akamkimbilia na
kumwambia, “usiende zaidi Ikrimah kifo chako kitakuwa pengo kubwa kwa
waislam.”
“Wacha niendelee”, akajibu Ikrimah,“
Ulipata nafasi ya kuwa karibu na Mtume (SAW).Lakini mimi na baba yangu
tulikuwa maadui wakubwa. Hivyo niache nitoe kafara kwa yote
niliyoyafanya kabla, kwani nilipigana na waislam katika vita vingi, jee! Leo
niwakimbie hawa makafiri?” Akamalizia, “Hilo haliwezekani”.
Baada ya maneno haya akanadi kwa sauti kali
iliyojaa ushujaa na wala isiyo na chembe ya woga na kusema, “Nani miongoni
mwenu anaahidi kupigana hadi kufa?”
Waislam wapatao mia nne hivyi waliitikia
mwito na kujitosa vitani bila ya kiongozi wao Khalid bin Walid, shambulio
hili ndio lililofungua njia ya kushinda vita vya Yarmuk.
Baada ya kumalizika vita, kulikuwa na
majeruhi takriban mia tatu miongoni mwao Al-Harith Ibn Hisham, Ayyash Ibn
Rabiah, na Ikrimah. Al-Harith aliomba maji na alipoletewa, Ayyash
akamtizama jicho la kuyataka maji yale. Harith akasema , “ mpeni Ayyash
”. Wakati wanamfikia Ayyash kumbe tayari alikuwa keshakata roho na waliporudi
kwa Harith na Ikrimah nao pia wakawa tayari wameshafariki.
Masahaba wakawasalia mashahidi hawa, Mola
amaridhie wote na kuwapa viburudisho kutoka chemchem ya kawthar huko peponi
Amin.
|